Apokryfy Starego Testamentu zalicza się do tej literatury wczesnego judaizmu, która powstała umownie pomiędzy II w. przed Chr. a I w. po Chr. Jest to literatura na wskroś religijna, która jednak nie weszła do kanonu biblijnego. Wyjątek stanowi tu jedynie Kościół etiopski, który włączył do swego kanonu Księgę Henocha (o której wspomina Nowy Testament). Wartość apokryfów polega między innymi na tym, że pozwalają nam wejrzeć w idee religijne judaizmu rozpowszechniane w epoce bezpośrednio poprzedzającej nar
Tom obejmuje synody od Soboru Konstantynopolitańskiego I do Soboru w Efezie. W tym czasie Kościół przeżywał kontrowersję pelagiańską i nestoriańską. Tom rozpoczyna synod w Akwilei (381). Dalej pojawia się szereg synodów afrykańskich (Kartagina, Hippona) wraz z m.in.: Breviarium Hipponense biskupów Bizaceny przedstawione 13 sierpnia 397 roku w Kartaginie, zawierające dokumenty z synodu w Hipponie (393), na którym był obecny św. Augustyn, Canones in causa Apiarii - dokument po synodzie 25 i 30 maja 41
Prezentowany tom otwiera serię, w której przedstawione są chronologicznie teksty synodów Kościoła od jego początków oraz kolekcje praw, które kształtowały życie chrześcijan w poszczególnych okresach jego dziejów. Opracowane dokumenty synodalne są niezmiernie cennym źródłem historycznym i teologicznym. Przedstawiając formuły wiary i dyscyplinę kościelną pierwszych wieków, stanowią kopalnię wiedzy o różnego rodzaju zjawiskach, zwyczajach, praktykach i sporach teologicznych. Wskazują, jak w pierwszych
KsiążkaApokryfy z Biblii greckiejomawia i prezentuje pięć utworów: trzy większe, a mianowicie 3 Księgę Machabejską, 4 Księgę Machabejską i 3 Księgę Ezdrasza - żadnej z nich nie przełożono dotąd na język polski - oraz dwa mniejsze, Modlitwę Manassesa i Psalm 151. Różnią się one od innych apokryfów Starego Testamentu tym, że przechowały się w rękopisach Biblii greckiej. W starożytności traktowano je więc jako pokrewne Pismu Świętemu. Do dziś w prawosławiu 3 Księga Machabejska i 3 Księga Ezdrasza należą do k
Normal 0 21 false false false PL X-NONE X-NONE Mądrość pustyni to zbiór opowieści z życia chrześcijańskich pustelników z IV w. naszej ery, którzy w oddaleniu od zamętu świata szukali zbawienia, samotności i życia kontemplacyjnego. Jest to jednak wybór szczególny - przygotowany przez najsłynniejszego chrześcijańskiego pustelnika XX w., trapistę Thomasa Mertona. W tłumaczeniach pojawiają się więc osobiste tony i charakterystyczne d
Kanony Ojców Greckich stanowią zbiór powstały z pism i listów adresowanych najczęściej przez biskupów wielkich metropolii do różnych osób w najrozmaitszych sprawach dotyczących wspólnoty chrześcijańskiej i jej życia. Prawdopodobnie w VI wieku kanoniści wschodni zebrali w jedną kolekcję kanonów wskazania dyscyplinarne Ojców Kościoła. Na synodzie Quinisexta (692-692) w kanonie 2 wymieniono je wszystkie, nadając im moc obowiązującego prawa. Nawiązuje do nich także Sobór Nicejski II (787). Kanony prezentow
Pismo "Który człowiek..." powstało około 200 roku w Aleksandrii i jest pierwszym traktatem omawiającym problem stosunku chrześcijanina do dóbr materialnych. Przedstawia sposób odpowiedniego użycia bogactwa oraz wyjaśnia właściwy sens ubóstwa. W związku z tymikwestiami podejmuje decydujące dla człowieka pytanie o zbawienie.Klemens Aleksandryjski urodził się w połowie II wieku prawdopodobnie w Atenach. Pochodził z rodziny pogańskiej, ale z chrześcijaństwem zetknął się wcześnie. Wpływ na jego poglądy wywarł
Homilie Orygenesa do Pięcioksięgu należą do najważniejszych dzieł egzegetycznych starożytności. Powstały między rokiem 245 a 250 w Cezarei Palestyńskiej, gdzie Orygenes głosił je wiernym, a uczniowie stenografowali. Zachowały się jednak tylko w łacińskim przekładzie Rufina z Akwilei. Orygenes koncentruje się w nich na wybranych zagadnieniach i postaciach, stosując do ich objaśnienia metodę alegorezy, która mu daje nieograniczone możliwości interpretacji tekstu. Zakłada bowiem, że sens Pisma Świętego jes
W serii Źródła Myśli Teologicznej ukazuje się tym razem pierwsze tłumaczenie na język polski Życia Konstantyna - biografii cesarza Konstantyna Wielkiego, który wsławił się edyktem tolerancyjnym wobec chrześcijan, zwołaniem Soboru Nicejskiego i przyjęciem chrztu. Dla autora - historyka, ale przede wszystkim biskupa i teologa - życie cesarza jest pretekstem do nakreślenia modelu idealnego władcy chrześcijańskiego. Tekst zainteresuje nie tylko teologów, ale i historyków, w tym historyków sztuki ze wzgl
Św. Ambroży, biskup Mediolanu (zm. 397 r.), należy do najwybitniejszych Ojców Kościoła. Powszechnie znana jest jego rola w nawróceniu św. Augustyna, jak i w kształtowaniu relacji między Kościołem a Cesarstwem Rzymskim. Należał do najważniejszych postaci swojej epoki, zasłynął jako niezrównany duszpasterz. Jego korespondencja, która po raz pierwszy ukazuje się w polskim przekładzie, jest odbiciem jego działalności duszpasterskiej i społecznej, wiele listów dotyczy kwestii biblijnych i moralnych. Fo
Św. Ambroży, biskup Mediolanu (zm. 397 r.), należy do najwybitniejszych Ojców Kościoła. Powszechnie znana jest jego rola w nawróceniu św. Augustyna, jak i w kształtowaniu relacji między Kościołem a Cesarstwem Rzymskim. Należał do najważniejszych postaci swojej epoki, zasłynął jako niezrównany duszpasterz. Jego korespondencja, która po raz pierwszy ukazuje się w polskim przekładzie, jest odbiciem jego działalności duszpasterskiej i społecznej, wiele listów dotyczy kwestii biblijnych i moralnych. Fo
Św. Ambroży biskup Mediolanu (zm. 397 r.) należy do najwybitniejszych Ojców Kościoła. Powszechnie znana jest jego rola w nawróceniu św. Augustyna jak i w kształtowaniu relacji między Kościołem a Cesarstwem Rzymskim. Należał do najważniejszych postaci swojej epoki, zasłynął jak niezrównany duszpasterz. Jego korespondencja, która po raz pierwszy ukazuje się w polskim przekładzie jest odbiciem jego działalności duszpasterskiej i społecznej, wiele listów dotyczy kwestii biblijnych i moralnych. Forma
Homilie Orygenesa do Pięcioksięgu należą do najważniejszych dzieł egzegetycznych starożytności. Powstały między rokiem 245 a 250 w Cezarei Palestyńskiej, gdzie Orygenes głosił je wiernym, a uczniowie stenografowali. Zachowały się jednak tylko w łacińskim przekładzie Rufina z Akwilei. Orygenes koncentruje się w nich na wybranych zagadnieniach i postaciach, stosując do ich objaśnienia metodę alegorezy, która mu daje nieograniczone możliwości interpretacji tekstu. Zakłada bowiem, że sens Pisma Świętego jest
Sentencje Izydora z Sewilli (VI/VII w.) są przystępnym, adresowanym do przeciętnego chrześcijanina wykładem wiary i moralności, jednym z najbardziej znanych i w swoim czasie najchętniej czytanych dzieł łacińskiego średniowiecza. Sentencje to krótkie wypowiedzi o charakterze dydaktycznym i moralizatorskim, pogrupowane przez autora tematycznie: pierwsza księga stanowi wykład wiary, komentarz do Składu Apostolskiego; druga poświęcona jest ideałowi chrześcijańskiego życia, realizowanego przez pielęgnację cnót
Jest to krótka antologia tekstów gnostyka ze szkoły walentyniańskiej o tymże imieniu, żyjącego w II wieku, opatrzonych komentarzem przez Klemensa. Autorowi antologii zależało na zwróceniu uwagi na takie zwłaszcza sformułowania, które mimo pozorów pobożności wypaczały tradycję apostolską. Książka poprzedzona jest wstępem umiejscawiającym poglądy Teodota na tle odkrytych pism gnostyckich z Nag-Hammadi. Format: 156 x 232 mm Oprawa: miękka Ilość stron: 84