Dazai Osamu

Otogizoshi: Księga japońskich opowieści - Osamu Dazai

Otogizoshi: Księga japońskich opowieści - Osamu Dazai

Fascynująca interpretacja tradycyjnych opowieści japońskich osadzona przez autora w realiach II wojny światowej. Uniwersalne historie o uczuciach i zmaganiach z losem opowiedziane są w ciekawy, intrygujący sposób, a stare opowieści nabierają nowego sensu w obliczu wojennej tragedii. „Otogizōshi. Księga japońskich opowieści” to świetny przykład na książkę, która pozostając na wskroś „japońska” przemawia również do zachodniego czytelnika. Osamu Dazai (właśc. Shūji Tsushima; 1909-1948) to jedna z najważniej

idź do sklepu
Zmierzch - Osamu Dazai

Zmierzch - Osamu Dazai

Autor powieści Zmierzch (Shayo, 1947), Dazai Osamu, jest legendą literatury japońskiej XX wieku. Od swej samobójczej śmierci w 1948 roku stał się obiektem kultu jako idealizowany buntownik i libertyn, występujący przeciw konformizmowi i dogmatom. Również wielu bohaterów jego opowiadań i powieści budzi empatię u czytelników, odczuwających brak pozytywnego celu w życiu. Zmierzch jest opowieścią o córce Kazuko opiekującej się umierającą matką, ostatnią damą w Japonii, symbolizującą dekadencję rodów arystokra

idź do sklepu
Uczennica

Uczennica

„Poranki są takie, jak by to powiedzieć, bezczelne. Nie mogę znieść tego mnóstwa smutnych spraw, które mnie wtedy przytłaczają. Nie mogę! Nie mogę! Rano jestem najbrzydsza. Nogi mam ciężkie ze zmęczenia i już nic nie chce mi się robić. To pewnie dlatego, że nie śpię głęboko. „Kto rano wstaje...” – bzdura. Rano jest szaro. Zawsze, zawsze tak samo. Pustka. Kiedy rano leżę pod kołdrą, dopadają mnie czarne myśli. Nic mi się nie podoba. Same przeróżne, nieznośne rozczarowania, wszystkie na raz, wlewają się

idź do sklepu
Goodbye i wybrane opowiadania

Goodbye i wybrane opowiadania

Tajima Shūji, przystojny redaktor bogacący się na czarnym rynku powojennego Tokio, ma jeden problem – zbyt wiele kochanek, z którymi na dodatek chce się rozstać. Tylko jak sprawić, by zgodziły się wypuścić go z rąk? Tak rozpoczyna się Goodbye – ostatni (!), niedokończony utwór Osamu Dazaia, wybitnego pisarza, którego twórczość wciąż cieszy się w Japonii wielką popularnością. Prace nad tą komedią przerwała samobójcza śmierć autora. Niniejszy zbiór prezentuje przekrój bogatej i różnorodnej twórczośc

idź do sklepu
2 książki Osamu Dazai - UCZENNICA / LIŚCIE - LITERATURA JAPOŃSKA

2 książki Osamu Dazai - UCZENNICA / LIŚCIE - LITERATURA JAPOŃSKA

2 książki Osamu Dazai - UCZENNICA / LIŚCIE - LITERATURA JAPOŃSKA Osamu Dazai - Liście zobacz książkę  Osamu Dazai - Uczennica zobacz książkę

idź do sklepu
5 książek - Skarby Orientu - Osamu Dazai - Liście / Zmierzch / Uczennica / Otogizoshi / Goodbye

5 książek - Skarby Orientu - Osamu Dazai - Liście / Zmierzch / Uczennica / Otogizoshi / Goodbye

Wyjątkowy zestaw dla wszystkich miłośników literatury japońskiej Osamu Dazai - Otogizoshi: Księga japońskich opowieści zobacz książkę  Osamu Dazai - Zmierzch zobacz książkę  Osamu Dazai - Uczennica zobacz książkę  Osamu Dazai - Goodbye i wybrane opowiadania zobacz książkę  Osamu Dazai - Liście zobacz książkę 

idź do sklepu
Liście

Liście

Snuję opowieść, nęcąc czytelnika, uspokajając go, czasem oczywiście strasząc i zadziwiając, a gdy pomyślę: „Ha, idealny moment!", nagle usuwam swoją postać, rzucając kilka słów o pozornie głębokim znaczeniu. Nie usuwam jej jednak całkowicie, tylko błyskawicznie ukrywam się za papierowym przepierzeniem. Gdy po jakimś czasie wystawiam stamtąd niewinnie uśmiechniętą twarz, mogę zrobić z czytelnikiem, co zechcę. Na tym, dla przykładu, polegają sztuczki, przedmiot wytężonej pracy każdego pisarza. fragment op

idź do sklepu
Powrót do Tsugaru

Powrót do Tsugaru

[…] Pewnego ranka w trzeciej klasie zatrzymałem się na moście po drodze do szkoły, oparłem o okrągłą, cynobrową belkę i pogrążyłem się w myślach. Poniżej wolno płynęła rzeka szeroka jak tokijska Sumida. Aż do tamtej pory nigdy nie pozwalałem sobie na roztargnienie, przez które straciłbym kontakt ze światem. Zawsze miałem wrażenie, że gdzieś za mną ktoś jest i mnie ob­serwuje, zawsze przybierałem jakąś pozę. Do każdego, nawet najdrobniejsze­go gestu dodawałem w głowie didaskalia: „zdezorientowany, patrzy n

idź do sklepu