PZL P-37B Łoś był dwusilnikowym samolotem bombowym, całkowicie metalowym wolnonośnym dolnopłatem. Wprowadzono szereg nowatorskich rozwiązań konstrukcyjnych w strukturze kadłuba, skrzydłach i usterzeniu, w zespołach podwozia głównego. Cechą charakterystyczną wyglądu samolotu (wersja B) było dwupłatowe usterzenie pionowe typu Lancaster. Właściwości lotne i nawigacyjne, udźwig ładunku bomb stawiały samolot w czołówce w okresie przedwojennym. Zaprezentowany na XVI Salonie Lotniczym w Paryżu (1938) wzbudził og
PZL P.37B Łoś był jednym z najbardziej udanych samolotów bombowych polskiej produkcji przed wybuchem II WŚ. Był dwusilnikowym bombowcem, całkowicie metalowym wolnonośnym dolnopłatem. Wprowadzono szereg nowatorskich rozwiązań konstrukcyjnych, m.in. awangardowe rozwiązanie konstrukcyjne podwozia (projekt inż. P. Kubickiego). Cechą charakterystyczną wyglądu samolotu (wersja B) było dwupłatowe ogonowe usterzenie pionowe. Właściwości lotne i nawigacyjne, udźwig ładunku bomb, stawiały samolot PZL P.37B Łoś w rz
Avro Lancaster B Mk I był czterosilnikowym, ciężkim samolotem bombowym. Ten angielski bombowiec produkowano w wielu wersjach. W okresie II WŚ samoloty Lancaster wykonały około 156 tysięcy operacji bojowych, podczas których zrzuciły ponad 600 tys. ton bomb. Bombowce Lancaster były też jedynymi nosicielami najpotężniejszych konwencjonalnych bomb w historii – prawie 10-tonowych „Grand Slam” (wielkie uderzenie). Barwy sklejanego modelu należą do dywizjonu RAF obsadzonego przez polskie załogi, 300. Dywizjonu
W okresie od 01.06.2022 do 03.07.2022 model sprzedawany jest z 10% rabatem. Avro 683 Lancaster B Mk I był czterosilnikowym, ciężkim samolotem bombowym. Ten angielski bombowiec produkowano w wielu wersjach. W okresie II WŚ samoloty Lancaster wykonały około 156 tysięcy operacji bojowych, podczas których zrzuciły ponad 600 tys. ton bomb. Bombowce Lancaster były też jedynymi nosicielami najpotężniejszych konwencjonalnych bomb w historii – prawie 10-tonowych „Grand Slam” (wielkie uderzenie). Barwy sklejanego m
Samoloty F7F Tigercat (tłum. polskie - ocelot) posiadały znakomite osiągi oraz właściwości lotne. Prędkość lotu na niskim i średnim pułapie była o 130 km/h większa od samolotu F4U Corsair. Samolot był zbyt duży jak na pokłady ówczesnych lotniskowców. Poza tym miał zbyt dużą prędkość lądowania i na pokładzie lotniskowca operowanie nimi było mocno utrudnione. Samoloty F7F Tigercat weszły zbyt późno do produkcji, by mogły być użyte w pełni w II WŚ. Stoczyły jedynie kilka walk na Pacyfiku. Dopiero wojna w Kor
BAC Lightning (Błyskawica) napędzany był dwoma silnikami odrzutowymi. By nie powodować asymetrii ciągu umieszczono je jeden nad drugim. Zasilano je powietrzem z jednego wspólnego wlotu. Jako prototyp w 1958 roku osiągnął podwójną prędkość dźwięku (2 Ma). W trakcie jego eksploatacji miało miejsce wiele wypadków. Według statystyki uległy zniszczeniu 84 samoloty na 340 wyprodukowanych. Przy jednym lądowaniu zużywał 1 komplet opon, mimo że przewidywane były one na 7 lądowań. Wycinanka pozwala na zbudowanie sa
PZL P.23B Karaś w drugiej połowie lat 30. XX wieku był podstawowym sprzętem uzbrojenia eskadr liniowych w Polskim Lotnictwie Wojskowym. Wyprodukowano ponad 300 egzemplarzy samolotu. W konstrukcji wykorzystano wiele nowatorskich rozwiązań. Charakterystyczna sylwetka Karasia z wysuniętymi, stałymi i osłoniętymi goleniami podwozia pozwalała na jego łatwą identyfikację. Mimo stosunkowo dużej ilości wyprodukowanych egzemplarzy nie zachował się (?) żaden muzealny egzemplarz samolotu. Zestaw umożliwia zbudowani
PZL P.37 Łoś był pierwszym w pełni nowoczesnym sprzętem Lotnictwa Wojskowego, jedynym bombowcem konstrukcji i produkcji polskiej, który został wprowadzony na uzbrojenie jednostek bojowych, a jednocześnie najkosztowniejszym i najszybszym płatowcem polskim w chwili wybuchu wojny. Usterzenie pionowe pojedyncze występowało w wersjach P.37/I Łoś i dziesięciu egzemplarzach P.37A Łoś. Ostatni sprawny PZL P.37A Łoś użytkowany był w Rumunii jeszcze w połowie lat 50-tych XX wieku. Zestaw umożliwia zbudowanie dwóch